1. Заусёды цвёрдае вымаўленне гукау [р], [ж], [ш], [дж], [ч] (так званых зацвярдзелых):

[р а к а], [ж а л’  э з а], [ш о ў к], [у р а д ж а й ], [ч о р ны].

​

2. Вымаўленне працяжнага (фрыкатыўнага) гука [г]:

[г о р к’ i], [г о н а р];

у нешматлікіх словах вымаўляецца [г] — выбухны гук:

ганак, гузік, гонта, агрэст, швагер, мазгі, гарнец, гуз, рэзгіны.

​

3. Вымаўленне афрыкат [дз], [дз’], [дж] як аднаго гука:

дзынкнуць, дзед, джала.

​

4. Цвёрдае вымаўленне афрыкаты [ц] i мяккае вымаўленне афрыкаты [ц’]:

цана, карцэр; цень, дзеці, акцёр.